ออกแบบโมเดลและสรุปความรู้ความเข้าใจ
กรอบแนวคิดสำหรับการวิเคราะห์การดำเนินการในโรงเรียนอเมริกันแห่งใหม่
ความต้องการของโลกในยุคศตวรรษที่
21 ล้วนต้องการทรัพยากรมนุษย์ที่มีความพร้อมในทุกๆ ด้าน
จึงทำให้เกิดการวางมาตรฐานจากการเรียนเริ่มต้นสู่การเรียนรู้ที่สูงยิ่งขึ้นโดยเริ่มแรกส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ของนักเรียนให้มากขึ้น
ให้นักเรียนได้รู้จักการแกไข้ปัญหาจากการตั้งปัญหาขึ้น
ให้ตั้งกลุ่มพูดคุยกันในกลุ่ม การมีส่วนร่วมเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่คิดว่าถูกต้องที่สุด
แล้วนำเสนอต่อครูผู้สอน ในด้านของโรงเรียนหรือคณะครูวิชาการ ก็ควนแก้ไขเพิ่มเติม
ให้หลักสูตรสถานที่ศึกษาหรือหลักสูตรท้องถิ่นให้มีความทันสมัยต่อนักเรียน
ชุมชนและสังคมโลกยุคปัจจุบันเสมอ ผู้บริหารต้องพัฒนาตนเองอยู่ตลอดเวลา เปิดใจกว้าง
ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น และ พัฒนาระบบการบริหารโรงเรียน
บริหารเพื่อนร่วมงาน มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์อยู่เสมอ
ถ้ามีการวางรากฐานที่ดีแล้ว
การผลิตนักเรียนหรือบุคคลที่ออกไปจากสถานศึกษาที่มีความสมบูรณ์แบบเพื่อให้ทันต่อ
ยุคศตวรรษที่ 21 อย่างภาคภูมิ
สรุป
โลกภายนอกโรงเรียน
โรงเรียนหรือสถานศึกษา
สามารถให้ประสบการณ์การเรียนรู้ ทั้งทักษะด้านการคิด คำนวณ การอ่าน การเขียน
การรู้จักที่จะเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ การรู้จักแก้ไขปัญหาในการเรียน
การใช้ทักษะชีวิตทั้งในการเรียนรู้ในห้องเรียนและนอกห้องเรียน
รู้จักการอยู่ร่วมกันในสังคม และ การดำเนินชีวิตของการเกิดมาเป็นมนุษย์
การที่เราจะให้ความรู้ที่แน่นแก่นักเรียนได้นั้น
ต้องมีการวางรากฐานโครงสร้างหลักสูตรของสถาบันการศึกษาที่มีความยืดหยุ่น
มีการปรับเปลี่ยนการเรียนการสอนตามสภาพของผู้เรียน โดยยึดผู้เรียนเป็นหลัก
ครูต้องมีเทคนิคในการสอน ให้เกิดความน่าสนใจในการเรียนรู้
ทำให้ไม่เกิดความเบื่อและทำให้เกิดการเรียนรู้ที่ดี
จะทำให้ผู้เรียนมีคุณภาพและจบออกมาพร้อมเข้าสู่สังคมไทยในยุคปัจจุบันได้อย่างมีประสิทธิภาพ
สรุป
ในการเรียนหรือศึกษาเล่าเรียนในสถานที่ศึกษา
ต้องมีคนให้การศึกษา ให้คำขี้แนะชี้นำแนวทางในการเรียน
ไม่ว่าจะเป็นการเรียนในห้องเรียนและนอกห้องเรียน คำว่า “ศิษย์ดีเพราะมีครู”
เป็นคำพูดที่มีเหตุผลอันน่าคิด
แฝงไว้ซึ่งคติอันน่าเลื่อมใส เตือนใจของคนทุกคนให้สำนึกระลึกถึงพระคุณของครู
เพื่อกันความประมาทลบหลู่บุญคุณของครู บรรดาศิษย์ทั้งหลายควรพากันจำไว้ให้ขึ้นใจ
นึกไว้เสมอว่า “ศิษย์ดีเพราะมีครู” คำพูดประโยคนี้เป็นความจริงอันใคร
ๆ จะลบล้างไม่ได้ แม้แต่คำสอนในทางพระพุทธศาสนาก็กล่าวไว้สอดคล้องต้องกันว่า
ในบรรดามนุษย์ทั้งหลาย ผู้ที่ได้รับการฝึกฝนอบรมดีแล้ว เป็นผู้ประเสริฐสุด
มนุษย์ทุกคนต้องมีครูคอยแนะนำพร่ำสอนก่อนจะเป็นคนดีได้ มิฉะนั้นแล้วก็จะกลายเป็นไอ้วอกในป่า
ไม่มีค่าอะไรสมกับที่เกิดมาเป็นมนุษย์ ดังนั้น คนเราจะดีต้องมีครู
อันดับแรกควรจะได้ศึกษาในปัญหาเรื่องครูกันเสียก่อนแล้วจึงค่อยพูดกันในข้อที่ว่า
“ศิษย์จะดีเพราะมีครู”
กันต่อไป
ทั้งนี้ก็เพราะปัญหาใหญ่อยู่ที่ครู บุคคลประเภทไหนที่เรียกกันว่า “ครู”
นี่คือปัญหาที่ต้องคิดกัน
คำว่า “ครู” ตามตัวหนังสือนิยมแปลกันว่า
“บุคคลที่ควรเคารพบูชา”
เพราะเหตุว่า
บรรดามนุษย์ซึ่งได้รับยกย่องว่าเป็นผู้มีจิตใจสูง เมื่อเป็นเช่นนี้
จึงจำเป็นต้องศึกษาวิชาความรู้ไว้สำหรับประดับตัวทุกคน ถ้าเกิดมาเป็นคนเหมือนเขา
แต่ไม่ศึกษาเล่าเรียนอะไร หาวิชาศิลปศาสตร์อะไรแม้แต่อย่างเดียวก็ไม่ได้
ก็เป็นคนอาภัพอับวาสนาหาที่พึ่งไม่ได้เพราะวิชาความรู้นั้นเป็นทั้งอำนาจวาสนา
เป็นทั้งเกียรติยศชื่อเสียง มหาเสน่ห์มหานิยม เพราะฉะนั้น
คนเราทุกคนจึงต้องเรียนวิชาศิลปศาสตร์ไว้สำหรับประดับตัว
บุคคลผู้ที่สอนวิชาศิลปศาสตร์ต่าง ๆ ให้นั่นแหละชื่อว่า “ครู”
หรือ
“อาจารย์”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น